रोजचं जगताना थोडं
निर्सगाला निरखत जावं
प्रत्येक वाढदिवसाला
थोडं तरूण होत जावं
दर वर्षी तोच पाऊस
नवीन बहर घेऊन येतो
रंगांचे अन गंधांचे
सारे संदर्भ बदलून जातो
कोणता रंग सुंदर, कोणता गंध ताजा
मोकळेपणाने ठरवावं
प्रत्येक वाढदिवसाला
थोडं तरूण होत जावं
स्पर्धा त्याच प्रत्येक वर्षी
विक्रम मात्र बदलत जातात
नाविन्याचे अनेक शोध
नवा उन्मेश ओतत जातात.
जून्या पट्टीचे सोडत मोजमाप
नवे परिघ स्विकारत जावं
प्रत्येक वाढदिवसाला
थोडं तरूण होत जावं
सुरांच्या नवीन लहरी
कलाकृतींचे नवीन बाज
कात टाकून रोज सजतात
साहित्यांचे नवीन साज
नवचेतनेच्या उर्मीना
मुक्तपणे उधळावं
प्रत्येक वाढदिवसाला
थोडं तरूण होत जावं
कोवळी सुंदर सकाळ
धरुन ठेवता येत नाही
रोज चटके सोसल्याशिवाय
दुपार कधी सरत नाही
निथळणाऱ्या घामाच्या
धुंदीतही वावरावं
प्रत्येक वाढदिवसाला
थोडं तरूण होत जावं
प्रत्येक पावलाची शिदोरी
जगणं समृध्द करते
मनमोकळी प्रगल्भता
तारूण्य सजवत जाते
संकुचित खाष्ट विचारांना
बाजूला ढकलावं
प्रत्येक वाढदिवसाला
थोडं तरूण होत जावं
रो. मुरलीधर रेमणे
रोटरी क्लब ऑफ पुणे ईस्ट
